مقام‌های سوریه اما پیش از این توافق، مدارک لازم برای پیوستن این کشور به کنوانسیون منع استفاده از تسلیحات شیمیایی را به سازمان ملل ارائه کردند تا نام دمشق از فهرست کشورهایی که این کنوانسیون را امضا نکرده‌اند، خارج شود. شاید اکنون اسرائیل تنها رژیمی در جهان باشد که با وجود پرونده قطور استفاده از تسلیحات شیمیایی به‌ویژه علیه مردم غزه هیچ نهاد بین‌المللی با آن تاکنون کاری نداشته و کنوانسیون منع استفاده از تسلیحات شیمیایی را هم امضا نکرده است.
این در حالی است که در کنار کلاهک‌های هسته‌ای، داشتن زرادخانه‌های تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک رژیم صهیونیستی از روز هم روشن‌تر است و اسناد افشاشده از سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) هم به‌تازگی آن را تأیید کرده است. اسناد سیا که نشریه فارین‌پالسی به‌تازگی منتشر کرده، نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی حداقل از سال ۱۹۸۲ تاکنون دارای سلاح‌های شیمیایی و مراکز تولید گسترده آن است.
براساس این اسناد در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی مقام‌های رژیم صهیونیستی همزمان با گسترش کلاهک‌های هسته‌ای خود، زرادخانه‌های تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک خود را مجهز کردند. براساس سندی از سیا که تاریخ آن متعلق به سال ۱۹۸۳ است، تصاویر ماهواره‌ای تأسیسات تولید و نگهداری تسلیحات شیمیایی گاز سارین را در منطقه حساس دیمونا در صحرای نقب نشان داده است. بخشی از اسناد سیا در رابطه با تسلیحات کشتار جمعی اسرائیل هر چند پس از سال‌ها منتشر شده، به‌شدت سانسور شده هستند و میزان و انواع تسلیحات نامتعارف این رژیم را مشخص نمی‌کند.
این اسناد داشتن گاز سارین و خردل را از سوی رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد اما ۳۰سال از تاریخ آنها می‌گذرد و بدون‌شک در این سال‌ها مقام‌های رژیم صهیونیستی انبارهای تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی خود را در کنار زرادخانه‌های تسلیحات هسته‌ای خود گسترش بیشتری داده‌اند. تاکنون اما مجامع بین‌المللی هیچ فشاری بر اسرائیل در این رابطه - مانند پرونده تسلیحات هسته‌ای آن - وارد نکرده‌اند تا این رژیم را مجبور به امضای کنوانسیون منع تسلیحات شیمیایی کنند.
کنوانسیون بین‌المللی منع تسلیحات شیمیایی مهم‌ترین معاهده بین‌المللی منع تولید، انباشت و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی و جنگ‌افزارهای شیمیایی است که در ۱۳ ژانویه ۱۹۹۳ در پاریس و نیویورک به تصویب نمایندگان ۱۶۵ کشور عضو سازمان ملل متحد رسید و از تاریخ ۲۹ آوریل ۱۹۹۷، لازم‌الاجرا شد. با پیوستن سوریه اما هنوز ۶ حکومت ازجمله رژیم صهیونیستی در دنیا هستند که همچنان این کنوانسیون را امضا نکرده‌اند. علاوه بر رژیم صهیونیستی، میانمار، آنگولا، مصر، کره‌شمالی و سودان جنوبی هنوز به این کنوانسیون نپیوسته‌اند.
در میان رژیم‌هایی که این کنوانسیون را امضا نکرده‌اند اما تنها رژیم صهیونیستی است که پرونده قطور استفاده از تسلیحات کشتار جمعی را دارد. استفاده علنی از بمب‌های فسفر سفید در حملات علیه نوار غزه تنها یک برگ از این پرونده است. در جریان حملات به نوار غزه، رژیم صهیونیستی به‌صورت گسترده از بمب‌های فسفر سفید که به‌صورت جهانی استفاده از آنها ممنوع است، استفاده کرد؛ بمب‌هایی که تأثیری مانند اسید دارد و باعث سوختگی شدید ساکنان مناطق تحت‌بمباران می‌شود.
بشار الجعفری، نماینده سوریه در سازمان ملل متحد در هنگام اعلام پیوستن کشورش به این کنوانسیون اعلام کرد که تسلیحات شیمیایی سوریه برای مقابله با تهدید تسلیحات نامتعارف اسرائیل(هسته‌ای، شیمیایی و بیولوژیک) بوده است. بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه هم در گفت‌وگویی اخیراً اعلام کرد که اسرائیل هم باید معاهده‌های بین‌المللی برای استفاده نکردن از تسلیحات کشتار جمعی را امضا کند.
با تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک رژیم صهیونیستی هم با همان سیاست دوگانه رفتار می‌شود که درباره تسلیحات هسته‌ای این رژیم همواره وجود داشته است. رژیم صهیونیستی با آنکه عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است، اما هیچ وقت پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان‌پی‌تی) را امضا نکرده و تاکنون پای حتی یک بازرس بین‌المللی به زرادخانه‌های این رژیم نرسیده است. براساس اسناد متعدد، این رژیم حداقل ۳۰۰ تا ۴۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد اما هیچ وقت اسرائیل تحت فشار جدی از سوی نهادهای بین‌المللی قرار نگرفته است. رژیم صهیونیستی تسلیحات کشتار جمعی ازجمله تسلیحات شیمیایی زیادی در اختیار دارد اما خیلی‌ها این سؤال را دارند که مانند پرونده صدها کلاهک هسته‌ای چرا کسی حتی سؤالی از این رژیم نکرده است؟
